-
1 empiricus
I empīricus, a, umоснованный на опыте, чисто практический, эмпирический ( haeresis medicorum Is)II empīricus, ī m.врач-эмпирик (последователь эмпирического направления) C -
2 logicus
I a, um [ logice ]логический, рациональный, умозрительный ( haeresis medicorum Is)II logicus, ī m.«логик», представитель умозрительного направления медицины (в отличие от эмпирического) CA -
3 empiricus
-
4 logicus
logicus, a, um (λογικός), logisch, rationell (Ggstz. alogus), haeresis medicorum, Isid. orig. 4, 4, 1: alia logica, alia aloga memorantur, Mart. Cap. 9. § 949. – subst., a) logica, ōrum, n., die Logik, Cic. Tusc. 4, 33 (bei Müller griech. λογικά). – Sing. logicum, Sidon. carm. 15, 100. – b) logicī, ōrum, m., die rationellen Ärzte, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 21, 216.
-
5 empiricus
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > empiricus
-
6 logicus
logicus, a, um (λογικός), logisch, rationell (Ggstz. alogus), haeresis medicorum, Isid. orig. 4, 4, 1: alia logica, alia aloga memorantur, Mart. Cap. 9. § 949. – subst., a) logica, ōrum, n., die Logik, Cic. Tusc. 4, 33 (bei Müller griech. λογικά). – Sing. logicum, Sidon. carm. 15, 100. – b) logicī, ōrum, m., die rationellen Ärzte, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 21, 216. -
7 logici
lŏgĭcus, a, um, adj., = logikos, logical, reasonable:A.haeresis medicorum,
Isid. 4, 4, 1:alia logica, alia aloga memorantur,
Mart. Cap. 9, § 949.—Hence, in plur. subst.,lŏgĭca, ōrum, n., = ta logika, logic:B.habes ea, quae de perturbationibus enucleate disputant Stoici, quae logica appellant, quia disseruntur subtilius,
Cic. Tusc. 4, 14, 33.—In sing.: lŏgĭcum, i, n., logic, Sid. Carm. 15, 100.—lŏgĭci, ōrum, m., rational physicians, Cael. Aur. Acut. 3, 21, 216. -
8 logicum
lŏgĭcus, a, um, adj., = logikos, logical, reasonable:A.haeresis medicorum,
Isid. 4, 4, 1:alia logica, alia aloga memorantur,
Mart. Cap. 9, § 949.—Hence, in plur. subst.,lŏgĭca, ōrum, n., = ta logika, logic:B.habes ea, quae de perturbationibus enucleate disputant Stoici, quae logica appellant, quia disseruntur subtilius,
Cic. Tusc. 4, 14, 33.—In sing.: lŏgĭcum, i, n., logic, Sid. Carm. 15, 100.—lŏgĭci, ōrum, m., rational physicians, Cael. Aur. Acut. 3, 21, 216. -
9 logicus
lŏgĭcus, a, um, adj., = logikos, logical, reasonable:A.haeresis medicorum,
Isid. 4, 4, 1:alia logica, alia aloga memorantur,
Mart. Cap. 9, § 949.—Hence, in plur. subst.,lŏgĭca, ōrum, n., = ta logika, logic:B.habes ea, quae de perturbationibus enucleate disputant Stoici, quae logica appellant, quia disseruntur subtilius,
Cic. Tusc. 4, 14, 33.—In sing.: lŏgĭcum, i, n., logic, Sid. Carm. 15, 100.—lŏgĭci, ōrum, m., rational physicians, Cael. Aur. Acut. 3, 21, 216.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский